дактылі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дактылі́т | дактылі́ты | |
| дактылі́ту | дактылі́таў | |
| дактылі́ту | дактылі́там | |
| дактылі́т | дактылі́ты | |
| дактылі́там | дактылі́тамі | |
| дактылі́це | дактылі́тах |
Крыніцы:
дактылі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дактылі́т | дактылі́ты | |
| дактылі́ту | дактылі́таў | |
| дактылі́ту | дактылі́там | |
| дактылі́т | дактылі́ты | |
| дактылі́там | дактылі́тамі | |
| дактылі́це | дактылі́тах |
Крыніцы:
дактылі́чны
прыметнік, адносны
| дактылі́чны | дактылі́чная | дактылі́чнае | дактылі́чныя | |
| дактылі́чнага | дактылі́чнай дактылі́чнае |
дактылі́чнага | дактылі́чных | |
| дактылі́чнаму | дактылі́чнай | дактылі́чнаму | дактылі́чным | |
| дактылі́чны ( дактылі́чнага ( |
дактылі́чную | дактылі́чнае | дактылі́чныя ( дактылі́чных ( |
|
| дактылі́чным | дактылі́чнай дактылі́чнаю |
дактылі́чным | дактылі́чнымі | |
| дактылі́чным | дактылі́чнай | дактылі́чным | дактылі́чных | |
Крыніцы:
да́ктыль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| да́ктыль | |
| да́ктыля | |
| да́ктылю | |
| да́ктыль | |
| да́ктылем | |
| да́ктылі |
Крыніцы:
Даку́дава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Даку́дава | |
| Даку́дава | |
| Даку́даву | |
| Даку́дава | |
| Даку́давам | |
| Даку́даве |
даку́даўскі
прыметнік, адносны
| даку́даўскі | даку́даўская | даку́даўскае | даку́даўскія | |
| даку́даўскага | даку́даўскай даку́даўскае |
даку́даўскага | даку́даўскіх | |
| даку́даўскаму | даку́даўскай | даку́даўскаму | даку́даўскім | |
| даку́даўскі ( даку́даўскага ( |
даку́даўскую | даку́даўскае | даку́даўскія ( даку́даўскіх ( |
|
| даку́даўскім | даку́даўскай даку́даўскаю |
даку́даўскім | даку́даўскімі | |
| даку́даўскім | даку́даўскай | даку́даўскім | даку́даўскіх | |
Крыніцы:
даку́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| даку́ка | |
| даку́кі | |
| даку́цы | |
| даку́ку | |
| даку́кай даку́каю |
|
| даку́цы |
Крыніцы:
даку́ль
прыслоўе
| даку́ль | - | - |
Крыніцы:
дакульга́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дакульга́ю | дакульга́ем | |
| дакульга́еш | дакульга́еце | |
| дакульга́е | дакульга́юць | |
| Прошлы час | ||
| дакульга́ў | дакульга́лі | |
| дакульга́ла | ||
| дакульга́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дакульга́й | дакульга́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дакульга́ўшы | ||
Крыніцы:
дакуме́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дакуме́каю | дакуме́каем | |
| дакуме́каеш | дакуме́каеце | |
| дакуме́кае | дакуме́каюць | |
| Прошлы час | ||
| дакуме́каў | дакуме́калі | |
| дакуме́кала | ||
| дакуме́кала | ||
| Загадны лад | ||
| дакуме́кай | дакуме́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дакуме́каўшы | ||
Крыніцы:
дакуме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дакуме́нт | дакуме́нты | |
| дакуме́нта | дакуме́нтаў | |
| дакуме́нту | дакуме́нтам | |
| дакуме́нт | дакуме́нты | |
| дакуме́нтам | дакуме́нтамі | |
| дакуме́нце | дакуме́нтах |
Крыніцы: