дакуме́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дакуме́каю дакуме́каем
2-я ас. дакуме́каеш дакуме́каеце
3-я ас. дакуме́кае дакуме́каюць
Прошлы час
м. дакуме́каў дакуме́калі
ж. дакуме́кала
н. дакуме́кала
Загадны лад
2-я ас. дакуме́кай дакуме́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час дакуме́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)