дактылі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дактылі́чны дактылі́чная дактылі́чнае дактылі́чныя
Р. дактылі́чнага дактылі́чнай
дактылі́чнае		 дактылі́чнага дактылі́чных
Д. дактылі́чнаму дактылі́чнай дактылі́чнаму дактылі́чным
В. дактылі́чны (неадуш.)
дактылі́чнага (адуш.)		 дактылі́чную дактылі́чнае дактылі́чныя (неадуш.)
дактылі́чных (адуш.)
Т. дактылі́чным дактылі́чнай
дактылі́чнаю		 дактылі́чным дактылі́чнымі
М. дактылі́чным дактылі́чнай дактылі́чным дактылі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)