дактылі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дактылі́т | дактылі́ты | |
| дактылі́ту | дактылі́таў | |
| дактылі́ту | дактылі́там | |
| дактылі́т | дактылі́ты | |
| дактылі́там | дактылі́тамі | |
| дактылі́це | дактылі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)