адзіно́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзіно́тніца |
адзіно́тніцы |
| Р. |
адзіно́тніцы |
адзіно́тніц |
| Д. |
адзіно́тніцы |
адзіно́тніцам |
| В. |
адзіно́тніцу |
адзіно́тніц |
| Т. |
адзіно́тніцай адзіно́тніцаю |
адзіно́тніцамі |
| М. |
адзіно́тніцы |
адзіно́тніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
адзіно́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адзіно́тны |
адзіно́тная |
адзіно́тнае |
адзіно́тныя |
| Р. |
адзіно́тнага |
адзіно́тнай адзіно́тнае |
адзіно́тнага |
адзіно́тных |
| Д. |
адзіно́тнаму |
адзіно́тнай |
адзіно́тнаму |
адзіно́тным |
| В. |
адзіно́тны (неадуш.) адзіно́тнага (адуш.) |
адзіно́тную |
адзіно́тнае |
адзіно́тныя (неадуш.) адзіно́тных (адуш.) |
| Т. |
адзіно́тным |
адзіно́тнай адзіно́тнаю |
адзіно́тным |
адзіно́тнымі |
| М. |
адзіно́тным |
адзіно́тнай |
адзіно́тным |
адзіно́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
адзіно́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адзіно́цтва |
| Р. |
адзіно́цтва |
| Д. |
адзіно́цтву |
| В. |
адзіно́цтва |
| Т. |
адзіно́цтвам |
| М. |
адзіно́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіно́чка
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзіно́чка |
адзіно́чкі |
| Р. |
адзіно́чкі |
адзіно́чак |
| Д. |
адзіно́чцы |
адзіно́чкам |
| В. |
адзіно́чку |
адзіно́чак |
| Т. |
адзіно́чкай адзіно́чкаю |
адзіно́чкамі |
| М. |
адзіно́чцы |
адзіно́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіно́чка
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзіно́чка |
адзіно́чкі |
| Р. |
адзіно́чкі |
адзіно́чак |
| Д. |
адзіно́чку |
адзіно́чкам |
| В. |
адзіно́чку |
адзіно́чак |
| Т. |
адзіно́чкам |
адзіно́чкамі |
| М. |
адзіно́чку |
адзіно́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіно́чка
‘тое, што разлічана на аднаго чалавека’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзіно́чка |
адзіно́чкі |
| Р. |
адзіно́чкі |
адзіно́чак |
| Д. |
адзіно́чцы |
адзіно́чкам |
| В. |
адзіно́чку |
адзіно́чкі |
| Т. |
адзіно́чкай адзіно́чкаю |
адзіно́чкамі |
| М. |
адзіно́чцы |
адзіно́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіночналі́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адзіночналі́кавы |
адзіночналі́кавая |
адзіночналі́кавае |
адзіночналі́кавыя |
| Р. |
адзіночналі́кавага |
адзіночналі́кавай адзіночналі́кавае |
адзіночналі́кавага |
адзіночналі́кавых |
| Д. |
адзіночналі́каваму |
адзіночналі́кавай |
адзіночналі́каваму |
адзіночналі́кавым |
| В. |
адзіночналі́кавы (неадуш.) адзіночналі́кавага (адуш.) |
адзіночналі́кавую |
адзіночналі́кавае |
адзіночналі́кавыя (неадуш.) адзіночналі́кавых (адуш.) |
| Т. |
адзіночналі́кавым |
адзіночналі́кавай адзіночналі́каваю |
адзіночналі́кавым |
адзіночналі́кавымі |
| М. |
адзіночналі́кавым |
адзіночналі́кавай |
адзіночналі́кавым |
адзіночналі́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзіно́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адзіно́чнасць |
| Р. |
адзіно́чнасці |
| Д. |
адзіно́чнасці |
| В. |
адзіно́чнасць |
| Т. |
адзіно́чнасцю |
| М. |
адзіно́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
адзіно́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзіно́чнік |
адзіно́чнікі |
| Р. |
адзіно́чніка |
адзіно́чнікаў |
| Д. |
адзіно́чніку |
адзіно́чнікам |
| В. |
адзіно́чніка |
адзіно́чнікаў |
| Т. |
адзіно́чнікам |
адзіно́чнікамі |
| М. |
адзіно́чніку |
адзіно́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.