адзіночналі́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіночналі́кавы адзіночналі́кавая адзіночналі́кавае адзіночналі́кавыя
Р. адзіночналі́кавага адзіночналі́кавай
адзіночналі́кавае		 адзіночналі́кавага адзіночналі́кавых
Д. адзіночналі́каваму адзіночналі́кавай адзіночналі́каваму адзіночналі́кавым
В. адзіночналі́кавы (неадуш.)
адзіночналі́кавага (адуш.)		 адзіночналі́кавую адзіночналі́кавае адзіночналі́кавыя (неадуш.)
адзіночналі́кавых (адуш.)
Т. адзіночналі́кавым адзіночналі́кавай
адзіночналі́каваю		 адзіночналі́кавым адзіночналі́кавымі
М. адзіночналі́кавым адзіночналі́кавай адзіночналі́кавым адзіночналі́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)