адзіно́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́тнік адзіно́тнікі
Р. адзіно́тніка адзіно́тнікаў
Д. адзіно́тніку адзіно́тнікам
В. адзіно́тніка адзіно́тнікаў
Т. адзіно́тнікам адзіно́тнікамі
М. адзіно́тніку адзіно́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)