адзіно́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́тніца адзіно́тніцы
Р. адзіно́тніцы адзіно́тніц
Д. адзіно́тніцы адзіно́тніцам
В. адзіно́тніцу адзіно́тніц
Т. адзіно́тніцай
адзіно́тніцаю		 адзіно́тніцамі
М. адзіно́тніцы адзіно́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)