адзіно́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| адзіно́тніца | адзіно́тніцы | |
| адзіно́тніцы | адзіно́тніц | |
| адзіно́тніцы | адзіно́тніцам | |
| адзіно́тніцу | адзіно́тніц | |
| адзіно́тніцай адзіно́тніцаю |
адзіно́тніцамі | |
| адзіно́тніцы | адзіно́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)