адзіно́чка
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| адзіно́чка | адзіно́чкі | |
| адзіно́чкі | адзіно́чак | |
| адзіно́чку | адзіно́чкам | |
| адзіно́чку | адзіно́чак | |
| адзіно́чкам | адзіно́чкамі | |
| адзіно́чку | адзіно́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)