Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

эпіфі́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіфі́з эпіфі́зы
Р. эпіфі́за эпіфі́заў
Д. эпіфі́зу эпіфі́зам
В. эпіфі́з эпіфі́зы
Т. эпіфі́зам эпіфі́замі
М. эпіфі́зе эпіфі́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпіфі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіфі́т эпіфі́ты
Р. эпіфі́ту эпіфі́таў
Д. эпіфі́ту эпіфі́там
В. эпіфі́т эпіфі́ты
Т. эпіфі́там эпіфі́тамі
М. эпіфі́це эпіфі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпіфі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпіфі́тны эпіфі́тная эпіфі́тнае эпіфі́тныя
Р. эпіфі́тнага эпіфі́тнай
эпіфі́тнае
эпіфі́тнага эпіфі́тных
Д. эпіфі́тнаму эпіфі́тнай эпіфі́тнаму эпіфі́тным
В. эпіфі́тны (неадуш.)
эпіфі́тнага (адуш.)
эпіфі́тную эпіфі́тнае эпіфі́тныя (неадуш.)
эпіфі́тных (адуш.)
Т. эпіфі́тным эпіфі́тнай
эпіфі́тнаю
эпіфі́тным эпіфі́тнымі
М. эпіфі́тным эпіфі́тнай эпіфі́тным эпіфі́тных

Крыніцы: piskunou2012.

эпіцы́кл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіцы́кл эпіцы́клы
Р. эпіцы́кла эпіцы́клаў
Д. эпіцы́клу эпіцы́клам
В. эпіцы́кл эпіцы́клы
Т. эпіцы́клам эпіцы́кламі
М. эпіцы́кле эпіцы́клах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпіцыклаіда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпіцыклаіда́льны эпіцыклаіда́льная эпіцыклаіда́льнае эпіцыклаіда́льныя
Р. эпіцыклаіда́льнага эпіцыклаіда́льнай
эпіцыклаіда́льнае
эпіцыклаіда́льнага эпіцыклаіда́льных
Д. эпіцыклаіда́льнаму эпіцыклаіда́льнай эпіцыклаіда́льнаму эпіцыклаіда́льным
В. эпіцыклаіда́льны (неадуш.)
эпіцыклаіда́льнага (адуш.)
эпіцыклаіда́льную эпіцыклаіда́льнае эпіцыклаіда́льныя (неадуш.)
эпіцыклаіда́льных (адуш.)
Т. эпіцыклаіда́льным эпіцыклаіда́льнай
эпіцыклаіда́льнаю
эпіцыклаіда́льным эпіцыклаіда́льнымі
М. эпіцыклаіда́льным эпіцыклаіда́льнай эпіцыклаіда́льным эпіцыклаіда́льных

Крыніцы: piskunou2012.

эпіцыкло́іда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпіцыкло́іда эпіцыкло́іды
Р. эпіцыкло́іды эпіцыкло́ід
Д. эпіцыкло́ідзе эпіцыкло́ідам
В. эпіцыкло́іду эпіцыкло́іды
Т. эпіцыкло́ідай
эпіцыкло́ідаю
эпіцыкло́ідамі
М. эпіцыкло́ідзе эпіцыкло́ідах

Крыніцы: piskunou2012.

эпіцыкло́ідны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпіцыкло́ідны эпіцыкло́ідная эпіцыкло́іднае эпіцыкло́ідныя
Р. эпіцыкло́іднага эпіцыкло́іднай
эпіцыкло́іднае
эпіцыкло́іднага эпіцыкло́ідных
Д. эпіцыкло́іднаму эпіцыкло́іднай эпіцыкло́іднаму эпіцыкло́ідным
В. эпіцыкло́ідны (неадуш.)
эпіцыкло́іднага (адуш.)
эпіцыкло́ідную эпіцыкло́іднае эпіцыкло́ідныя (неадуш.)
эпіцыкло́ідных (адуш.)
Т. эпіцыкло́ідным эпіцыкло́іднай
эпіцыкло́іднаю
эпіцыкло́ідным эпіцыкло́іднымі
М. эпіцыкло́ідным эпіцыкло́іднай эпіцыкло́ідным эпіцыкло́ідных

Крыніцы: piskunou2012.

эпіцэ́нтр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіцэ́нтр эпіцэ́нтры
Р. эпіцэ́нтра эпіцэ́нтраў
Д. эпіцэ́нтру эпіцэ́нтрам
В. эпіцэ́нтр эпіцэ́нтры
Т. эпіцэ́нтрам эпіцэ́нтрамі
М. эпіцэ́нтры эпіцэ́нтрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпіцэнтры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпіцэнтры́чны эпіцэнтры́чная эпіцэнтры́чнае эпіцэнтры́чныя
Р. эпіцэнтры́чнага эпіцэнтры́чнай
эпіцэнтры́чнае
эпіцэнтры́чнага эпіцэнтры́чных
Д. эпіцэнтры́чнаму эпіцэнтры́чнай эпіцэнтры́чнаму эпіцэнтры́чным
В. эпіцэнтры́чны (неадуш.)
эпіцэнтры́чнага (адуш.)
эпіцэнтры́чную эпіцэнтры́чнае эпіцэнтры́чныя (неадуш.)
эпіцэнтры́чных (адуш.)
Т. эпіцэнтры́чным эпіцэнтры́чнай
эпіцэнтры́чнаю
эпіцэнтры́чным эпіцэнтры́чнымі
М. эпіцэнтры́чным эпіцэнтры́чнай эпіцэнтры́чным эпіцэнтры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

эпі́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
эпі́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.