эпіфі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіфі́т эпіфі́ты
Р. эпіфі́ту эпіфі́таў
Д. эпіфі́ту эпіфі́там
В. эпіфі́т эпіфі́ты
Т. эпіфі́там эпіфі́тамі
М. эпіфі́це эпіфі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)