Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адзіно́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адзіно́тнасць
Р. адзіно́тнасці
Д. адзіно́тнасці
В. адзіно́тнасць
Т. адзіно́тнасцю
М. адзіно́тнасці

Крыніцы: piskunou2012.

адзіно́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́тнік адзіно́тнікі
Р. адзіно́тніка адзіно́тнікаў
Д. адзіно́тніку адзіно́тнікам
В. адзіно́тніка адзіно́тнікаў
Т. адзіно́тнікам адзіно́тнікамі
М. адзіно́тніку адзіно́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адзіно́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́тніца адзіно́тніцы
Р. адзіно́тніцы адзіно́тніц
Д. адзіно́тніцы адзіно́тніцам
В. адзіно́тніцу адзіно́тніц
Т. адзіно́тніцай
адзіно́тніцаю		 адзіно́тніцамі
М. адзіно́тніцы адзіно́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адзіно́тніцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіно́тніцкі адзіно́тніцкая адзіно́тніцкае адзіно́тніцкія
Р. адзіно́тніцкага адзіно́тніцкай
адзіно́тніцкае		 адзіно́тніцкага адзіно́тніцкіх
Д. адзіно́тніцкаму адзіно́тніцкай адзіно́тніцкаму адзіно́тніцкім
В. адзіно́тніцкі (неадуш.)
адзіно́тніцкага (адуш.)		 адзіно́тніцкую адзіно́тніцкае адзіно́тніцкія (неадуш.)
адзіно́тніцкіх (адуш.)
Т. адзіно́тніцкім адзіно́тніцкай
адзіно́тніцкаю		 адзіно́тніцкім адзіно́тніцкімі
М. адзіно́тніцкім адзіно́тніцкай адзіно́тніцкім адзіно́тніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

адзіно́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіно́тны адзіно́тная адзіно́тнае адзіно́тныя
Р. адзіно́тнага адзіно́тнай
адзіно́тнае		 адзіно́тнага адзіно́тных
Д. адзіно́тнаму адзіно́тнай адзіно́тнаму адзіно́тным
В. адзіно́тны (неадуш.)
адзіно́тнага (адуш.)		 адзіно́тную адзіно́тнае адзіно́тныя (неадуш.)
адзіно́тных (адуш.)
Т. адзіно́тным адзіно́тнай
адзіно́тнаю		 адзіно́тным адзіно́тнымі
М. адзіно́тным адзіно́тнай адзіно́тным адзіно́тных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

адзіно́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзіно́цтва
Р. адзіно́цтва
Д. адзіно́цтву
В. адзіно́цтва
Т. адзіно́цтвам
М. адзіно́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзіно́чка

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́чка адзіно́чкі
Р. адзіно́чкі адзіно́чак
Д. адзіно́чцы адзіно́чкам
В. адзіно́чку адзіно́чак
Т. адзіно́чкай
адзіно́чкаю		 адзіно́чкамі
М. адзіно́чцы адзіно́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзіно́чка

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́чка адзіно́чкі
Р. адзіно́чкі адзіно́чак
Д. адзіно́чку адзіно́чкам
В. адзіно́чку адзіно́чак
Т. адзіно́чкам адзіно́чкамі
М. адзіно́чку адзіно́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзіно́чка

‘тое, што разлічана на аднаго чалавека’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́чка адзіно́чкі
Р. адзіно́чкі адзіно́чак
Д. адзіно́чцы адзіно́чкам
В. адзіно́чку адзіно́чкі
Т. адзіно́чкай
адзіно́чкаю		 адзіно́чкамі
М. адзіно́чцы адзіно́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзіночналі́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіночналі́кавы адзіночналі́кавая адзіночналі́кавае адзіночналі́кавыя
Р. адзіночналі́кавага адзіночналі́кавай
адзіночналі́кавае		 адзіночналі́кавага адзіночналі́кавых
Д. адзіночналі́каваму адзіночналі́кавай адзіночналі́каваму адзіночналі́кавым
В. адзіночналі́кавы (неадуш.)
адзіночналі́кавага (адуш.)		 адзіночналі́кавую адзіночналі́кавае адзіночналі́кавыя (неадуш.)
адзіночналі́кавых (адуш.)
Т. адзіночналі́кавым адзіночналі́кавай
адзіночналі́каваю		 адзіночналі́кавым адзіночналі́кавымі
М. адзіночналі́кавым адзіночналі́кавай адзіночналі́кавым адзіночналі́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.