суправаджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суправаджа́льны |
суправаджа́льная |
суправаджа́льнае |
суправаджа́льныя |
| Р. |
суправаджа́льнага |
суправаджа́льнай
суправаджа́льнае |
суправаджа́льнага |
суправаджа́льных |
| Д. |
суправаджа́льнаму |
суправаджа́льнай |
суправаджа́льнаму |
суправаджа́льным |
| В. |
суправаджа́льны (неадуш.)
суправаджа́льнага (адуш.) |
суправаджа́льную |
суправаджа́льнае |
суправаджа́льныя (неадуш.)
суправаджа́льных (адуш.) |
| Т. |
суправаджа́льным |
суправаджа́льнай
суправаджа́льнаю |
суправаджа́льным |
суправаджа́льнымі |
| М. |
суправаджа́льным |
суправаджа́льнай |
суправаджа́льным |
суправаджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суправаджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
суправаджа́ецца |
суправаджа́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
суправаджа́ўся |
суправаджа́ліся |
| ж. |
суправаджа́лася |
| н. |
суправаджа́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суправаджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суправаджа́ю |
суправаджа́ем |
| 2-я ас. |
суправаджа́еш |
суправаджа́еце |
| 3-я ас. |
суправаджа́е |
суправаджа́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
суправаджа́ў |
суправаджа́лі |
| ж. |
суправаджа́ла |
| н. |
суправаджа́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
суправаджа́й |
суправаджа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
суправаджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суправаджа́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суправаджа́ючы |
суправаджа́ючая |
суправаджа́ючае |
суправаджа́ючыя |
| Р. |
суправаджа́ючага |
суправаджа́ючай
суправаджа́ючае |
суправаджа́ючага |
суправаджа́ючых |
| Д. |
суправаджа́ючаму |
суправаджа́ючай |
суправаджа́ючаму |
суправаджа́ючым |
| В. |
суправаджа́ючы
суправаджа́ючага |
суправаджа́ючую |
суправаджа́ючае |
суправаджа́ючыя |
| Т. |
суправаджа́ючым |
суправаджа́ючай
суправаджа́ючаю |
суправаджа́ючым |
суправаджа́ючымі |
| М. |
суправаджа́ючым |
суправаджа́ючай |
суправаджа́ючым |
суправаджа́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суправаджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суправаджэ́нне |
| Р. |
суправаджэ́ння |
| Д. |
суправаджэ́нню |
| В. |
суправаджэ́нне |
| Т. |
суправаджэ́ннем |
| М. |
суправаджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суправадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суправаджу́ |
суправо́дзім |
| 2-я ас. |
суправо́дзіш |
суправо́дзіце |
| 3-я ас. |
суправо́дзіць |
суправо́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
суправадзі́ў |
суправадзі́лі |
| ж. |
суправадзі́ла |
| н. |
суправадзі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
суправадзі́ |
суправадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
суправадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суправі́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суправі́цель |
суправі́целі |
| Р. |
суправі́целя |
суправі́целяў |
| Д. |
суправі́целю |
суправі́целям |
| В. |
суправі́целя |
суправі́целяў |
| Т. |
суправі́целем |
суправі́целямі |
| М. |
суправі́целю |
суправі́целях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
суправі́целька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суправі́целька |
суправі́целькі |
| Р. |
суправі́целькі |
суправі́целек |
| Д. |
суправі́цельцы |
суправі́целькам |
| В. |
суправі́цельку |
суправі́целек |
| Т. |
суправі́целькай
суправі́целькаю |
суправі́целькамі |
| М. |
суправі́цельцы |
суправі́цельках |
Крыніцы:
piskunou2012.
суправі́цельніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суправі́цельніца |
суправі́цельніцы |
| Р. |
суправі́цельніцы |
суправі́цельніц |
| Д. |
суправі́цельніцы |
суправі́цельніцам |
| В. |
суправі́цельніцу |
суправі́цельніц |
| Т. |
суправі́цельніцай
суправі́цельніцаю |
суправі́цельніцамі |
| М. |
суправі́цельніцы |
суправі́цельніцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
су́прадкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
су́прадкі |
| Р. |
су́прадак |
| Д. |
су́прадкам |
| В. |
су́прадкі |
| Т. |
су́прадкамі |
| М. |
су́прадках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.