Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кан’югава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кан’югава́ны кан’югава́ная кан’югава́нае кан’югава́ныя
Р. кан’югава́нага кан’югава́най
кан’югава́нае
кан’югава́нага кан’югава́ных
Д. кан’югава́наму кан’югава́най кан’югава́наму кан’югава́ным
В. кан’югава́ны (неадуш.)
кан’югава́нага (адуш.)
кан’югава́ную кан’югава́нае кан’югава́ныя (неадуш.)
кан’югава́ных (адуш.)
Т. кан’югава́ным кан’югава́най
кан’югава́наю
кан’югава́ным кан’югава́нымі
М. кан’югава́ным кан’югава́най кан’югава́ным кан’югава́ных

Кароткая форма: кан’югавана.

Крыніцы: piskunou2012.

кан’югава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кан’югава́ны кан’югава́ная кан’югава́нае кан’югава́ныя
Р. кан’югава́нага кан’югава́най
кан’югава́нае
кан’югава́нага кан’югава́ных
Д. кан’югава́наму кан’югава́най кан’югава́наму кан’югава́ным
В. кан’югава́ны (неадуш.)
кан’югава́нага (адуш.)
кан’югава́ную кан’югава́нае кан’югава́ныя (неадуш.)
кан’югава́ных (адуш.)
Т. кан’югава́ным кан’югава́най
кан’югава́наю
кан’югава́ным кан’югава́нымі
М. кан’югава́ным кан’югава́най кан’югава́ным кан’югава́ных

Кароткая форма: кан’югавана.

Крыніцы: piskunou2012.

кан’югава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кан’югу́е кан’югу́юць
Прошлы час
м. кан’югава́ў кан’югава́лі
ж. кан’югава́ла
н. кан’югава́ла

Крыніцы: piskunou2012.

кан’юга́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кан’юга́та кан’юга́ты
Р. кан’юга́ты кан’юга́т
Д. кан’юга́це кан’юга́там
В. кан’юга́ту кан’юга́ты
Т. кан’юга́тай
кан’юга́таю
кан’юга́тамі
М. кан’юга́це кан’юга́тах

Крыніцы: piskunou2012.

кан’югацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кан’югацы́йны кан’югацы́йная кан’югацы́йнае кан’югацы́йныя
Р. кан’югацы́йнага кан’югацы́йнай
кан’югацы́йнае
кан’югацы́йнага кан’югацы́йных
Д. кан’югацы́йнаму кан’югацы́йнай кан’югацы́йнаму кан’югацы́йным
В. кан’югацы́йны (неадуш.)
кан’югацы́йнага (адуш.)
кан’югацы́йную кан’югацы́йнае кан’югацы́йныя (неадуш.)
кан’югацы́йных (адуш.)
Т. кан’югацы́йным кан’югацы́йнай
кан’югацы́йнаю
кан’югацы́йным кан’югацы́йнымі
М. кан’югацы́йным кан’югацы́йнай кан’югацы́йным кан’югацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

кан’юга́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кан’юга́цыя
Р. кан’юга́цыі
Д. кан’юга́цыі
В. кан’юга́цыю
Т. кан’юга́цыяй
кан’юга́цыяю
М. кан’юга́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каню́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каню́к канюкі́
Р. канюка́ канюко́ў
Д. канюку́ канюка́м
В. канюка́ канюко́ў
Т. канюко́м канюка́мі
М. канюку́ канюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каню́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каню́ля каню́лі
Р. каню́лі каню́ль
Д. каню́лі каню́лям
В. каню́лю каню́лі
Т. каню́ляй
каню́ляю
каню́лямі
М. каню́лі каню́лях

Крыніцы: piskunou2012.

кан’юнкту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кан’юнкту́ра
Р. кан’юнкту́ры
Д. кан’юнкту́ры
В. кан’юнкту́ру
Т. кан’юнкту́рай
кан’юнкту́раю
М. кан’юнкту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кан’юнкту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кан’юнкту́рны кан’юнкту́рная кан’юнкту́рнае кан’юнкту́рныя
Р. кан’юнкту́рнага кан’юнкту́рнай
кан’юнкту́рнае
кан’юнкту́рнага кан’юнкту́рных
Д. кан’юнкту́рнаму кан’юнкту́рнай кан’юнкту́рнаму кан’юнкту́рным
В. кан’юнкту́рны (неадуш.)
кан’юнкту́рнага (адуш.)
кан’юнкту́рную кан’юнкту́рнае кан’юнкту́рныя (неадуш.)
кан’юнкту́рных (адуш.)
Т. кан’юнкту́рным кан’юнкту́рнай
кан’юнкту́рнаю
кан’юнкту́рным кан’юнкту́рнымі
М. кан’юнкту́рным кан’юнкту́рнай кан’юнкту́рным кан’юнкту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.