кан’югава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кан’югава́ны |
кан’югава́ная |
кан’югава́нае |
кан’югава́ныя |
Р. |
кан’югава́нага |
кан’югава́най кан’югава́нае |
кан’югава́нага |
кан’югава́ных |
Д. |
кан’югава́наму |
кан’югава́най |
кан’югава́наму |
кан’югава́ным |
В. |
кан’югава́ны (неадуш.) кан’югава́нага (адуш.) |
кан’югава́ную |
кан’югава́нае |
кан’югава́ныя (неадуш.) кан’югава́ных (адуш.) |
Т. |
кан’югава́ным |
кан’югава́най кан’югава́наю |
кан’югава́ным |
кан’югава́нымі |
М. |
кан’югава́ным |
кан’югава́най |
кан’югава́ным |
кан’югава́ных |
Кароткая форма: кан’югавана.
Крыніцы:
piskunou2012.
кан’югава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кан’югава́ны |
кан’югава́ная |
кан’югава́нае |
кан’югава́ныя |
Р. |
кан’югава́нага |
кан’югава́най кан’югава́нае |
кан’югава́нага |
кан’югава́ных |
Д. |
кан’югава́наму |
кан’югава́най |
кан’югава́наму |
кан’югава́ным |
В. |
кан’югава́ны (неадуш.) кан’югава́нага (адуш.) |
кан’югава́ную |
кан’югава́нае |
кан’югава́ныя (неадуш.) кан’югава́ных (адуш.) |
Т. |
кан’югава́ным |
кан’югава́най кан’югава́наю |
кан’югава́ным |
кан’югава́нымі |
М. |
кан’югава́ным |
кан’югава́най |
кан’югава́ным |
кан’югава́ных |
Кароткая форма: кан’югавана.
Крыніцы:
piskunou2012.
кан’югава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
кан’югу́е |
кан’югу́юць |
Прошлы час |
м. |
кан’югава́ў |
кан’югава́лі |
ж. |
кан’югава́ла |
н. |
кан’югава́ла |
Крыніцы:
piskunou2012.
кан’юга́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кан’юга́та |
кан’юга́ты |
Р. |
кан’юга́ты |
кан’юга́т |
Д. |
кан’юга́це |
кан’юга́там |
В. |
кан’юга́ту |
кан’юга́ты |
Т. |
кан’юга́тай кан’юга́таю |
кан’юга́тамі |
М. |
кан’юга́це |
кан’юга́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кан’югацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кан’югацы́йны |
кан’югацы́йная |
кан’югацы́йнае |
кан’югацы́йныя |
Р. |
кан’югацы́йнага |
кан’югацы́йнай кан’югацы́йнае |
кан’югацы́йнага |
кан’югацы́йных |
Д. |
кан’югацы́йнаму |
кан’югацы́йнай |
кан’югацы́йнаму |
кан’югацы́йным |
В. |
кан’югацы́йны (неадуш.) кан’югацы́йнага (адуш.) |
кан’югацы́йную |
кан’югацы́йнае |
кан’югацы́йныя (неадуш.) кан’югацы́йных (адуш.) |
Т. |
кан’югацы́йным |
кан’югацы́йнай кан’югацы́йнаю |
кан’югацы́йным |
кан’югацы́йнымі |
М. |
кан’югацы́йным |
кан’югацы́йнай |
кан’югацы́йным |
кан’югацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
кан’юга́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
кан’юга́цыя |
Р. |
кан’юга́цыі |
Д. |
кан’юга́цыі |
В. |
кан’юга́цыю |
Т. |
кан’юга́цыяй кан’юга́цыяю |
М. |
кан’юга́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
каню́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каню́к |
канюкі́ |
Р. |
канюка́ |
канюко́ў |
Д. |
канюку́ |
канюка́м |
В. |
канюка́ |
канюко́ў |
Т. |
канюко́м |
канюка́мі |
М. |
канюку́ |
канюка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каню́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каню́ля |
каню́лі |
Р. |
каню́лі |
каню́ль |
Д. |
каню́лі |
каню́лям |
В. |
каню́лю |
каню́лі |
Т. |
каню́ляй каню́ляю |
каню́лямі |
М. |
каню́лі |
каню́лях |
Крыніцы:
piskunou2012.
кан’юнкту́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
кан’юнкту́ра |
Р. |
кан’юнкту́ры |
Д. |
кан’юнкту́ры |
В. |
кан’юнкту́ру |
Т. |
кан’юнкту́рай кан’юнкту́раю |
М. |
кан’юнкту́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кан’юнкту́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кан’юнкту́рны |
кан’юнкту́рная |
кан’юнкту́рнае |
кан’юнкту́рныя |
Р. |
кан’юнкту́рнага |
кан’юнкту́рнай кан’юнкту́рнае |
кан’юнкту́рнага |
кан’юнкту́рных |
Д. |
кан’юнкту́рнаму |
кан’юнкту́рнай |
кан’юнкту́рнаму |
кан’юнкту́рным |
В. |
кан’юнкту́рны (неадуш.) кан’юнкту́рнага (адуш.) |
кан’юнкту́рную |
кан’юнкту́рнае |
кан’юнкту́рныя (неадуш.) кан’юнкту́рных (адуш.) |
Т. |
кан’юнкту́рным |
кан’юнкту́рнай кан’юнкту́рнаю |
кан’юнкту́рным |
кан’юнкту́рнымі |
М. |
кан’юнкту́рным |
кан’юнкту́рнай |
кан’юнкту́рным |
кан’юнкту́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.