кан’юга́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кан’юга́та | кан’юга́ты | |
| кан’юга́ты | кан’юга́т | |
| кан’юга́це | кан’юга́там | |
| кан’юга́ту | кан’юга́ты | |
| кан’юга́тай кан’юга́таю |
кан’юга́тамі | |
| кан’юга́це | кан’юга́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)