кан’югацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кан’югацы́йны кан’югацы́йная кан’югацы́йнае кан’югацы́йныя
Р. кан’югацы́йнага кан’югацы́йнай
кан’югацы́йнае		 кан’югацы́йнага кан’югацы́йных
Д. кан’югацы́йнаму кан’югацы́йнай кан’югацы́йнаму кан’югацы́йным
В. кан’югацы́йны (неадуш.)
кан’югацы́йнага (адуш.)		 кан’югацы́йную кан’югацы́йнае кан’югацы́йныя (неадуш.)
кан’югацы́йных (адуш.)
Т. кан’югацы́йным кан’югацы́йнай
кан’югацы́йнаю		 кан’югацы́йным кан’югацы́йнымі
М. кан’югацы́йным кан’югацы́йнай кан’югацы́йным кан’югацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)