кан’югава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кан’югу́е кан’югу́юць
Прошлы час
м. кан’югава́ў кан’югава́лі
ж. кан’югава́ла
н. кан’югава́ла

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)