каню́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каню́к | канюкі́ | |
канюка́ | канюко́ў | |
канюку́ | канюка́м | |
канюка́ | канюко́ў | |
канюко́м | канюка́мі | |
канюку́ | канюка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)