каню́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каню́к канюкі́
Р. канюка́ канюко́ў
Д. канюку́ канюка́м
В. канюка́ канюко́ў
Т. канюко́м канюка́мі
М. канюку́ канюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)