эпітэліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпітэліза́цыя |
эпітэліза́цыі |
Р. |
эпітэліза́цыі |
эпітэліза́цый |
Д. |
эпітэліза́цыі |
эпітэліза́цыям |
В. |
эпітэліза́цыю |
эпітэліза́цыі |
Т. |
эпітэліза́цыяй эпітэліза́цыяю |
эпітэліза́цыямі |
М. |
эпітэліза́цыі |
эпітэліза́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпітэ́лій
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
эпітэ́лій |
Р. |
эпітэ́лію |
Д. |
эпітэ́лію |
В. |
эпітэ́лій |
Т. |
эпітэ́ліем |
М. |
эпітэ́ліі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпітэлія́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эпітэлія́льны |
эпітэлія́льная |
эпітэлія́льнае |
эпітэлія́льныя |
Р. |
эпітэлія́льнага |
эпітэлія́льнай эпітэлія́льнае |
эпітэлія́льнага |
эпітэлія́льных |
Д. |
эпітэлія́льнаму |
эпітэлія́льнай |
эпітэлія́льнаму |
эпітэлія́льным |
В. |
эпітэлія́льны (неадуш.) эпітэлія́льнага (адуш.) |
эпітэлія́льную |
эпітэлія́льнае |
эпітэлія́льныя (неадуш.) эпітэлія́льных (адуш.) |
Т. |
эпітэлія́льным |
эпітэлія́льнай эпітэлія́льнаю |
эпітэлія́льным |
эпітэлія́льнымі |
М. |
эпітэлія́льным |
эпітэлія́льнай |
эпітэлія́льным |
эпітэлія́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпі́тэт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпі́тэт |
эпі́тэты |
Р. |
эпі́тэта |
эпі́тэтаў |
Д. |
эпі́тэту |
эпі́тэтам |
В. |
эпі́тэт |
эпі́тэты |
Т. |
эпі́тэтам |
эпі́тэтамі |
М. |
эпі́тэце |
эпі́тэтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпі́фара
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпі́фара |
эпі́фары |
Р. |
эпі́фары |
эпі́фар |
Д. |
эпі́фары |
эпі́фарам |
В. |
эпі́фару |
эпі́фары |
Т. |
эпі́фарай эпі́фараю |
эпі́фарамі |
М. |
эпі́фары |
эпі́фарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эпіфары́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эпіфары́чны |
эпіфары́чная |
эпіфары́чнае |
эпіфары́чныя |
Р. |
эпіфары́чнага |
эпіфары́чнай эпіфары́чнае |
эпіфары́чнага |
эпіфары́чных |
Д. |
эпіфары́чнаму |
эпіфары́чнай |
эпіфары́чнаму |
эпіфары́чным |
В. |
эпіфары́чны (неадуш.) эпіфары́чнага (адуш.) |
эпіфары́чную |
эпіфары́чнае |
эпіфары́чныя (неадуш.) эпіфары́чных (адуш.) |
Т. |
эпіфары́чным |
эпіфары́чнай эпіфары́чнаю |
эпіфары́чным |
эпіфары́чнымі |
М. |
эпіфары́чным |
эпіфары́чнай |
эпіфары́чным |
эпіфары́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
эпіфа́ўна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эпіфа́ўна |
Р. |
эпіфа́ўны |
Д. |
эпіфа́ўне |
В. |
эпіфа́ўну |
Т. |
эпіфа́ўнай эпіфа́ўнаю |
М. |
эпіфа́ўне |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпіфено́мен
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпіфено́мен |
эпіфено́мены |
Р. |
эпіфено́мена |
эпіфено́менаў |
Д. |
эпіфено́мену |
эпіфено́менам |
В. |
эпіфено́мен |
эпіфено́мены |
Т. |
эпіфено́менам |
эпіфено́менамі |
М. |
эпіфено́мене |
эпіфено́менах |
Крыніцы:
piskunou2012.