эпіфары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпіфары́чны эпіфары́чная эпіфары́чнае эпіфары́чныя
Р. эпіфары́чнага эпіфары́чнай
эпіфары́чнае		 эпіфары́чнага эпіфары́чных
Д. эпіфары́чнаму эпіфары́чнай эпіфары́чнаму эпіфары́чным
В. эпіфары́чны (неадуш.)
эпіфары́чнага (адуш.)		 эпіфары́чную эпіфары́чнае эпіфары́чныя (неадуш.)
эпіфары́чных (адуш.)
Т. эпіфары́чным эпіфары́чнай
эпіфары́чнаю		 эпіфары́чным эпіфары́чнымі
М. эпіфары́чным эпіфары́чнай эпіфары́чным эпіфары́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)