эпілептало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эпілептало́гія |
Р. |
эпілептало́гіі |
Д. |
эпілептало́гіі |
В. |
эпілептало́гію |
Т. |
эпілептало́гіяй эпілептало́гіяю |
М. |
эпілептало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпілепто́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпілепто́лаг |
эпілепто́лагі |
Р. |
эпілепто́лага |
эпілепто́лагаў |
Д. |
эпілепто́лагу |
эпілепто́лагам |
В. |
эпілепто́лага |
эпілепто́лагаў |
Т. |
эпілепто́лагам |
эпілепто́лагамі |
М. |
эпілепто́лагу |
эпілепто́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпіле́птык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпіле́птык |
эпіле́птыкі |
Р. |
эпіле́птыка |
эпіле́птыкаў |
Д. |
эпіле́птыку |
эпіле́птыкам |
В. |
эпіле́птыка |
эпіле́птыкаў |
Т. |
эпіле́птыкам |
эпіле́птыкамі |
М. |
эпіле́птыку |
эпіле́птыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпілепты́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпілепты́чка |
эпілепты́чкі |
Р. |
эпілепты́чкі |
эпілепты́чак |
Д. |
эпілепты́чцы |
эпілепты́чкам |
В. |
эпілепты́чку |
эпілепты́чак |
Т. |
эпілепты́чкай эпілепты́чкаю |
эпілепты́чкамі |
М. |
эпілепты́чцы |
эпілепты́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпілепты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эпілепты́чны |
эпілепты́чная |
эпілепты́чнае |
эпілепты́чныя |
Р. |
эпілепты́чнага |
эпілепты́чнай эпілепты́чнае |
эпілепты́чнага |
эпілепты́чных |
Д. |
эпілепты́чнаму |
эпілепты́чнай |
эпілепты́чнаму |
эпілепты́чным |
В. |
эпілепты́чны (неадуш.) эпілепты́чнага (адуш.) |
эпілепты́чную |
эпілепты́чнае |
эпілепты́чныя (неадуш.) эпілепты́чных (адуш.) |
Т. |
эпілепты́чным |
эпілепты́чнай эпілепты́чнаю |
эпілепты́чным |
эпілепты́чнымі |
М. |
эпілепты́чным |
эпілепты́чнай |
эпілепты́чным |
эпілепты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпілі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
эпілі́раванне |
Р. |
эпілі́равання |
Д. |
эпілі́раванню |
В. |
эпілі́раванне |
Т. |
эпілі́раваннем |
М. |
эпілі́раванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпіло́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эпіло́г |
эпіло́гі |
Р. |
эпіло́га |
эпіло́гаў |
Д. |
эпіло́гу |
эпіло́гам |
В. |
эпіло́г |
эпіло́гі |
Т. |
эпіло́гам |
эпіло́гамі |
М. |
эпіло́гу |
эпіло́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.