эпіле́птык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эпіле́птык | эпіле́птыкі | |
| эпіле́птыка | эпіле́птыкаў | |
| эпіле́птыку | эпіле́птыкам | |
| эпіле́птыка | эпіле́птыкаў | |
| эпіле́птыкам | эпіле́птыкамі | |
| эпіле́птыку | эпіле́птыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)