эпіле́птык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіле́птык эпіле́птыкі
Р. эпіле́птыка эпіле́птыкаў
Д. эпіле́птыку эпіле́птыкам
В. эпіле́птыка эпіле́птыкаў
Т. эпіле́птыкам эпіле́птыкамі
М. эпіле́птыку эпіле́птыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)