Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

картасхе́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. картасхе́ма картасхе́мы
Р. картасхе́мы картасхе́м
Д. картасхе́ме картасхе́мам
В. картасхе́му картасхе́мы
Т. картасхе́май
картасхе́маю		 картасхе́мамі
М. картасхе́ме картасхе́мах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

картатэ́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. картатэ́ка картатэ́кі
Р. картатэ́кі картатэ́к
Д. картатэ́цы картатэ́кам
В. картатэ́ку картатэ́кі
Т. картатэ́кай
картатэ́каю		 картатэ́камі
М. картатэ́цы картатэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

картатэ́кар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. картатэ́кар картатэ́кары
Р. картатэ́кара картатэ́караў
Д. картатэ́кару картатэ́карам
В. картатэ́кара картатэ́караў
Т. картатэ́карам картатэ́карамі
М. картатэ́кару картатэ́карах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

картатэ́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. картатэ́тчык картатэ́тчыкі
Р. картатэ́тчыка картатэ́тчыкаў
Д. картатэ́тчыку картатэ́тчыкам
В. картатэ́тчыка картатэ́тчыкаў
Т. картатэ́тчыкам картатэ́тчыкамі
М. картатэ́тчыку картатэ́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

картатэ́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. картатэ́тчыца картатэ́тчыцы
Р. картатэ́тчыцы картатэ́тчыц
Д. картатэ́тчыцы картатэ́тчыцам
В. картатэ́тчыцу картатэ́тчыц
Т. картатэ́тчыцай
картатэ́тчыцаю		 картатэ́тчыцамі
М. картатэ́тчыцы картатэ́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

картатэ́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. картатэ́чны картатэ́чная картатэ́чнае картатэ́чныя
Р. картатэ́чнага картатэ́чнай
картатэ́чнае		 картатэ́чнага картатэ́чных
Д. картатэ́чнаму картатэ́чнай картатэ́чнаму картатэ́чным
В. картатэ́чны (неадуш.)
картатэ́чнага (адуш.)		 картатэ́чную картатэ́чнае картатэ́чныя (неадуш.)
картатэ́чных (адуш.)
Т. картатэ́чным картатэ́чнай
картатэ́чнаю		 картатэ́чным картатэ́чнымі
М. картатэ́чным картатэ́чнай картатэ́чным картатэ́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

картатэ́ччык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. картатэ́ччык картатэ́ччыкі
Р. картатэ́ччыка картатэ́ччыкаў
Д. картатэ́ччыку картатэ́ччыкам
В. картатэ́ччыка картатэ́ччыкаў
Т. картатэ́ччыкам картатэ́ччыкамі
М. картатэ́ччыку картатэ́ччыках

Крыніцы: tsbm1984.

картатэ́ччыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. картатэ́ччыца картатэ́ччыцы
Р. картатэ́ччыцы картатэ́ччыц
Д. картатэ́ччыцы картатэ́ччыцам
В. картатэ́ччыцу картатэ́ччыц
Т. картатэ́ччыцай
картатэ́ччыцаю		 картатэ́ччыцамі
М. картатэ́ччыцы картатэ́ччыцах

Крыніцы: tsbm1984.

картафля́нік

‘аладка; асоба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. картафля́нік картафля́нікі
Р. картафля́ніка картафля́нікаў
Д. картафля́ніку картафля́нікам
В. картафля́нік картафля́нікі
Т. картафля́нікам картафля́нікамі
М. картафля́ніку картафля́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

картафля́нік

‘бацвінне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. картафля́нік картафля́нікі
Р. картафля́ніку картафля́нікаў
Д. картафля́ніку картафля́нікам
В. картафля́нік картафля́нікі
Т. картафля́нікам картафля́нікамі
М. картафля́ніку картафля́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.