картатэ́ччык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| картатэ́ччык | картатэ́ччыкі | |
| картатэ́ччыка | картатэ́ччыкаў | |
| картатэ́ччыку | картатэ́ччыкам | |
| картатэ́ччыка | картатэ́ччыкаў | |
| картатэ́ччыкам | картатэ́ччыкамі | |
| картатэ́ччыку | картатэ́ччыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)