картафля́нік
‘аладка; асоба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| картафля́нік | картафля́нікі | |
| картафля́ніка | картафля́нікаў | |
| картафля́ніку | картафля́нікам | |
| картафля́нік | картафля́нікі | |
| картафля́нікам | картафля́нікамі | |
| картафля́ніку | картафля́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)