картатэ́ччыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. картатэ́ччыца картатэ́ччыцы
Р. картатэ́ччыцы картатэ́ччыц
Д. картатэ́ччыцы картатэ́ччыцам
В. картатэ́ччыцу картатэ́ччыц
Т. картатэ́ччыцай
картатэ́ччыцаю		 картатэ́ччыцамі
М. картатэ́ччыцы картатэ́ччыцах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)