картатэ́кар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| картатэ́кар | картатэ́кары | |
| картатэ́кара | картатэ́караў | |
| картатэ́кару | картатэ́карам | |
| картатэ́кара | картатэ́караў | |
| картатэ́карам | картатэ́карамі | |
| картатэ́кару | картатэ́карах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)