Verbum

анлайнавы слоўнік

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г ґ д е ё ж з і к л м н о п р с т -

а г д е ё ж і к л м н о р с т у х ц ш ы э я

г ґ д ж з й к л м н р с т х ц ч ш

Меґета́ць ’бляяць (аб авечцы)’ (ганцав., ДАБМ, к. 302). Гукапераймальнае. Да ме́каць ₁ (гл.). Параўн. і польск. mektać ’тс’.