Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Ке́ца ’няўмека’ (Нар. лекс.). Гл. кецала.

Ке́цала ’пэцкаць’ (Нар. лекс.). Да квэцаць (гл.). Параўн. укр. кецяти ’пэцкаць’.

Ке́цка ’торбачка’ (Сцяшк. Сл.). Ад кеска, кеса (гл.).