◎ Ке́рад ’карытца для рэзкі сечкі’ (Сцяшк. Сл.). Мабыць, недакладнасць у дэфініцыі. У Сцяшк. Сл., 209 прыводзіцца наступны прыклад: «Наш кʼерад зусʼим сапсаваўся, нама Пак резац свечку», з якога відаць, што гаворка ідзе аб прыладзе для рэзкі сечкі. Назва гэтай прылады таго ж паходжання, што і керат (гл.) ’конны прывад да малатарні’ («Коні цягнулі нерат, а ён круціў малацілку»). Апошняе з польск. kierat ’гарызантальнае зубчатае кола, якое круцілі коні, а яно пры-водзіла ў рух розныя сельскагаспадарчыя машыны’. Польск. kieraK ням. Kehrrat ’тс’ (Rad kehren ’круціць кола’) (гл. Слаўскі, 2, 152).
◎ Керайша́ ’няўклюда, нязграбны чалавек’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з літ. kereisä ’тс’ (там жа, 457).
Ке́ранка ’грашовы, папяровы знак, які быў выпушчаны Часовым урадам Керанскага’ (ТСБМ).
Ке́ранскі ’немалады халасцяк’ (Мат. Гом.). Іранічна да вядомага прозвішча.
◎ Ке́рапла ’нязграбны чалавек’ (Непакупны). З літ. keripla ’бясформеннае стварэнне’.
◎ Керасі́на ’газа’ (Сцяшк.). Запазычанне праз рус. або польск. з ням. Cerosin. Шанскі, 2, 8, 122.
Керасі́ніца ’газніца, частка лямпы, у якую наліваецца газа’ (Бяльк.). Гл. керасіна.
Керасі́нка ’лямпа (керасінавая)’ (Мат. Гом.). Да керасіна (гл.).
◎ Ке́рат ’конны прывад малатарні’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. kierat ’тс’ < ням. Kehrrat ’тс’ (гл. перад).
Ке́рзавы ’юхтовы’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кірза.