◎ Ке́гаць ’крычаць (пра гусей)’ (Янк.). Гл. кігаць.
Ке́глі ’гульня, якая заключаецца ў збіванні шаром драўляных слупкоў’ (ТСБМ). Праз рус. кегли з ням. Kegel ’кегель, конус’ (Фасмер, 2, 220).