Красаві́ца ’вясёлка’ (ДАБМ). Гл. краса 1.
◎ Краса́вы ’прыгожы’ (Сцяшк. Сл.). Гл. красах.
Краса́ла ’крэсіва’ (ТСБМ, Сцяшк., Гарэц., Мядзв.). Гл. крэсіва.
Красата́ ’кветкі’ (Булг.). Гл. краса 2.
Краса́ць ’высякаць агонь крэсівам’ (ТСБМ). Гл. крэсіва.
Красво́рд ’гульня-загадка’ (ТСБМ). Англ. cross‑word (там жа, 2, 724). Запазычанне праз рускую мову (Шанскі, 2, 8, 409).
Красі́ць ’наматваць’ (Сцяшк. Сл.). Няясна. Параўн. кросна (гл.).
Кра́ска 1 ’кветка’ (ТСБМ, Нас., Сцяшк. Мат., Касп., ТС, Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Бяльк., Ян., Жд. 3, Маш., Грыг., Бір., Гарэц., Жд. 2, КЭС, лаг., Мал., Мядзв., Ян., Нар. словатв.). Укр. краска, рус. краска ’тс’, балг. краска ’колер’, серб.-харв. кра̏ска ’назва некаторых раслін’, польск. kraska ’колер’. Прасл. krasъka ў значэнні ’кветка’ найбольш устойлівае на беларускай моўнай глебе. Этымалагічная версія для краса 1 (гл.) дае магчымасць рэканструяваць першаснае размежаванне паміж кветка (гл.) і краска. Першае з іх азначала ’кветка, цвіценне (наогул)’; другое — ’цвет, цвіценне ў сакральным сэнсе (адраджэнне прыроды)’. У карысць гэтага сведчаць замены лексемы краска лексемамі купала, купалка і ў радзе назваў кветак, а таксама красавы на ўкр. купалий. Параўн. яшчэ ст.-чэш. krasa ’зіхаценне сонца’ і бел. сонца купаецца ’сонца зіхаціць’ (Мартынаў, Лекс. Палесся, 29–30).
Кра́ска 2 ’хвароба жывёлы’ (КЭС, лаг.). Параўн. краска 3 (гл.).
Кра́ска 3 ’кроў’ (Чуд.). Параўн. краска 1 (гл.).
◎ Красла́ты ’шырокі’ (Сцяшк. Сл., Янк. II). Параўн. крэсла (гл.).
◎ Красла́ч ’калашман’ (Нар. лекс., Янк. II). Гл. краслаты.