Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скарачэнні

Кра1 ’шарош, крыгі’ (Сл. паўн.-зах.). Ст.-рус. кра ’тс’, польск. kra, чэш. kra, славац. kra ’тс’. Параўн. крыга (гл.). Прасл. jьkra/bkra. Аднак гэта рэканструкцыя мае ўмоўны характар, бо толькі абмежаваная колькасць славянскіх моў фіксуе даную лексему. Адсутнасць паўднёваславянскіх адпаведнікаў таксама сведчыць супраць рэканструкцыі (параўн. Слаўскі, 3, 42).

Кра2 ’ікра (жаб’я)’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. ікра©.

Краб ’дзесяціногі кароткахвосты рак, пераважна марскі’ (ТСБМ). Запазычана праз рус. краб з гал. krab (Фасмер, 2, 362).

Кра́бкацца ’Дарабіцца’ (Нас.). Гл. карабкацца.

Краве́ц1 ’спецыяліст па шыццю адзення’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., ТС, Сл. паўн.-зах., Бяльк., Мядзв., Грыг., Мал., Сержп. Ск., Сержп. Грам., Шпіл.). Параўн. укр. кравець і рус. (зах.) кравец ’тс’. Геаграфія сведчыць у карысць запазычання з польск. krawiec ’тс’ (Слаўскі, 3, 71; Кюнэ, Poln., 68).

Краве́ц2 ’від рака’ (Дэмб. II, Яшк.). Да кравец1 (гл.).

Крагліца ’труска’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. краголь.

Краго́ль ’трус’ (Сцяшк. Сл.). Ці не звязана з кароль ’тс’ (гл.)?

Кра́гі ’скураныя накладныя халявы з зашпількамі’ (ТСБМ), ’скураныя рукавіцы’ (Сл. паўн.-зах.). Праз рус. краги са швед. krag (Фасмер, 2, 363).

Крадзе́ж ’тайнае прысвойванне чыёй-небудзь уласнасці’ (ТСБМ, Нас., Касп., Яруш.). Гл. красці.

Крадко́м ’употай, скрытна’ (ТСБМ). Гл. красці.

Кра́ец ’акраец, луста, скіба’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц., Бяльк., Мат. Маг.). Гл. краяць.