Verbum

гол м спарт Tor n -(e)s, -e, Tréffer m -s, -, Tórschuss m -es, -schüsse;

забі́ць гол ein Tor schíeßen*;

прапусці́ць гол éinen Tréffer éinstecken;

гол у свае́ варо́ты Éigentor n;

гуле́ц, які забі́ў гол Tórschütze m -n, -n;

гол! Tor!

го́лад м

1. Húnger m -s, -;

адчува́ць го́лад Húnger háben;

паміра́ць з го́ладу verhúngern vi (s), vor Húnger stérben*;

мары́ць го́ладам перан áushungern [húngern] lássen*;

2. (недахоп) Mángel m -s (чаго-н an D);

грашо́вы го́лад Géldmangel m;

тава́рны го́лад Wárenhunger m -s;

◊ го́лад не дзя́дзіна, з’ясі́ і кра́дзена Húnger tut weh

го́лас м Stímme f -, -n;

высо́кі го́лас hóhe Stímme;

ні́зкі го́лас tíefe Stímme;

чы́сты го́лас kláre Stímme;

хрыпа́ты го́лас héisere Stímme;

павы́сіць го́лас die Stímme erhében*;

пра́ва го́ласу Stímmrecht n -(e)s;

мець пра́ва го́ласу stímmberechtigt sein;

◊ у адзі́н го́лас wie aus einem Múnde, éinmütig;

на ўвесь го́лас aus vóllem Hálse

го́ласна прысл

1. laut; hörbar;

гавары́ць го́ласна laut spréchen*;

крыча́ць го́ласна lаut schréien*;

2. (адкрыта, публічна) öffentlich;

заяві́ць го́ласна öffentlich erklären

го́лены rasíert, glatt rasiert

го́лле н гл галлё

го́луб м Táube f -, -n;

пашто́вы го́луб Bríeftaube f;

го́луб мі́ру Fríedenstaube f

го́лы nackt, bloß; kahl;

го́лыя пале́ткі káhle Félder;

го́лымі рука́мі mit blóßen Händen;

◊ го́лы як бізу́н [як па́лец], гол як кол arm wie eine Kírchenmaus

голь ж гл галoта

Го́льдэсгайм м Góldesheim n -s