марнава́цца
1. (мучыцца) sich quälen, sich ábquälen (з-за чаго
2. (тужыць, бедаваць) vor Kúmmer [Gram] vergéhen*
марнава́цца
1. (мучыцца) sich quälen, sich ábquälen (з-за чаго
2. (тужыць, бедаваць) vor Kúmmer [Gram] vergéhen*
марнава́ць
1. (траціць без карысці) vergéuden
2. (мардаваць) quälen
марнасло́ўе
ма́рнасць
марнатра́вец
марнатра́віць
марнатра́ўны leer, níchtig, sínnlos
марнатра́ўства
марне́ць
1. (пра чалавека) dahínsiechen
марне́ць ад тугі́ vor Séhnsucht vergéhen*;
2. (пра расліны) verkümmern
ма́рны
1. (бескарысны) vergéblich, únnütz;
ма́рная пра́ца vergébliches Bemühen;
гэ́та ма́рная пра́ца da ist Hópfen und Malz verlóren (
2. (змарнелы) (пра чалавека