Verbum

інжыне́р м Ingenieur [ınʒe´njø:r] m -s, -e;

гало́ўны інжыне́р Chefingenieur [´ʃɛf¦ınʒe´njø:r];

го́рны інжыне́р Bérgbauingenieur [-ʒe´njø:r] m інжыне́р-будаўні́к Báuingenieur m; Báumeister m -s, - (архітэктар);

інжыне́р-канстру́ктар Entwícklungsingenieur m;

інжыне́р па выліча́льнай тэ́хніцы EDV-Ingenieur m;

інжыне́р-меха́нік Maschíneningenieur m;

інжыне́р-лесаво́д Fórstingenieur m;

інжыне́р-металу́рг Hütteningenieur m;

інжыне́р-тэхно́лаг Fértigungsingenieur m; Verfáhrensingenieur m

інжыне́рны

1. Ingenieur- [ınʒe´njø:r-];

інжыне́рнае будаўні́цтва Tíefbau m -(e)s, -ten;

2. вайск Pioníer-;

інжыне́рныя во́йскі Pioníertruppen pl;

інжыне́рная разве́дка Pioníeraufklärung f -

інжы́р м

1. (плод) Féige f -, -n;

2. (дрэва) Féigenbaum m -(e)s, -bäume

ініцыява́ць initi¦íeren vt, ánregen vt

ініцыя́лы мн Initiálen pl, Ánfangsbuchstaben pl, Initiálbuchstaben pl

ініцыя́тар м Initiátor m -s, -tóren, Ánreger m -s, -, Úrheber m -s, -;

ініцыя́тар гэ́тага ру́ху Úrheber díeser Bewégung

ініцыяты́ва ж Initiatíve [-və] f -, -n; Ánregung f -, -en;

вы́явіць ініцыяты́ву Initiatíve zéigen;

з ула́снай ініцыяты́вы aus éigener Initiatíve, aus éige nem Ántrieb;

з ініцыяты́вы каго-н auf Ánregung (G), ángeregt von (D);

узя́ць ініцыяты́ву ў свае́ ру́кі die Initiatíve ergréifen*;

ён вало́дае ініцыяты́вай die Initia tíve geht von ihm aus [liegt bei ihm];

ініцыяты́ва зыхо́дзіць ад… die Initia tíve liegt bei… (D);

заканада́ўчая ініцыяты́ва Initíatívrecht n -(e)s

ініцыяты́ўны Initiatív-; tátkräftig;

ініцыяты́ўная гру́па Initiatívgruppe f -, -n;

ініцыяты́ўны чалаве́к ein Mensch mit Initiatíve;

ініцыяты́ўная дапамо́га éine tátkräftige Hílfe

інкарпара́цыя ж

1. (далучэнне) Inkorporatión f -, -en, Éinverleibung f -, -en, Áufnahme f -, -n;

2. юрыд Inkorporatión f, Ángliederung f -, -en; Éingemeindung f -, -en

інка́са ж фін Inkásso n -s, -