ло́каць
1. Éll(en)bogen
2. (мера даўжыні) Élle
◊ па чуццё ло́кця Túchfühlung
куса́ць (сабе́) ло́кці sich die Háare ráu fen; am Verzwéifeln sein;
ло́каць
1. Éll(en)bogen
2. (мера даўжыні) Élle
◊ па чуццё ло́кця Túchfühlung
куса́ць (сабе́) ло́кці sich die Háare ráu fen; am Verzwéifeln sein;
ло́кшына
лом
1. (інструмент) Bréch¦eisen
2. (прызначаны на перапрацоўку) Bruch
металі́чны лом Áltmetall
лом каляро́вых мета́лаў Búntmetallschrott
пуска́ць на лом verschrótten
ло́мкасць
ло́мкі brüchig, zerbréchlich; spröde (крохкі)
ло́мкі лёд brüchiges Eis;
ло́мкі го́лас éine brüchige Stímme
ло́на
на ло́не прыро́ды im Grünen, in der fréien Natúr; im Schóße der Natúr (
Ло́ндан
ло́пасць
ло́пасць вясла́ Rúderblatt
ло́пасць вентыля́тара Lǘfterflügel
ло́пат
1. (Geräusch beim) Flügelschlagen;
2.
ло́пацца
1. plátzen
2.
◊ ло́пацца ад сме́ху vor Láchen plátzen [bérsten*]