бры́дзіцца
1. sich ékeln (чым
2. (грэбаваць) veráchten
ён не бры́дзіцца нічы́м ihm ist jédes Míttel recht
бры́дзіцца
1. sich ékeln (чым
2. (грэбаваць) veráchten
ён не бры́дзіцца нічы́м ihm ist jédes Míttel recht
бры́дзіць
1.
2.
бры́дка
1. únschön, nicht schön; hässlich;
2. (непрыстойна) únanständig;
3. (амаральна) únsittlich, síttenlos, únmoralisch;
4.
як бры́дка! wélche Schánde!, so éine Schánde!;
як табе́ не бры́дка! schäm dich!, schämst du dich gar nicht!
бры́дкасць
1. (агіднасць) Hässlichkeit
2. (непрыстойнасць) Únanständigkeit
бры́дкі
1. (пра знешнасць) únschön, hässlich;
2. (пра ўчынак) schéußlich, empörend, ábscheulich, geméin
брыдо́та
1. Ábscheulichkeit
2.
брыдчэ́ць hässlich wérden
брыжа́сты
брыжы́
брыз
берагавы́ брыз Lándbrise
марскі брыз Séebrise