мірабе́ль
1. (плод) Mirabélle
2. (дрэва) Mirabéllenbaum
мірабе́ль
1. (плод) Mirabélle
2. (дрэва) Mirabéllenbaum
міравы́ Fríedens-;
мірава́я здзе́лка gütlicher Vergléich;
міравы́ суддзя́
міра́ж
міралюбі́вы
міралю́бства
міратво́рац
міратво́рчы:
міратво́рчыяво́йскі [міратво́рчы кантынге́нт] Fríeden(s)stifter-Trúppen
мірга́ць
1. zwínkern
2. (рабіць знакі) zúblinzeln
міргну́ць
1. zwínkern
2. (зрабіць знак) zúblinzeln
◊ ён на́ват во́кам не міргну́ў er hat mit kéiner Wímper gezúckt
мі́рна