Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ягне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ягніцца.

ягнё,

гл. ягня.

ягні́цца, ‑ніцца; незак.

Нараджаць ягня; каціцца ​2.

ягня́ і ягнё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня авечкі. // перан. Разм. Пра ціхага, пакорлівага, нясмелага чалавека. [Шэмет:] — Але ў барацьбе з воўчай ідэалогіяй няможна быць ягнём. Лобан. Голад і яму, Отто, скаваў рукі і ногі. І ён, Отто, пакорлівае ягнё. Бядуля.

ягня́тка, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да ягня, ягнё.

ягня́тнік, ‑а, м.

Буйная горная драпежная птушка сямейства ястрабаў, якая харчуецца пераважна падлай.

ягня́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ягняці. Ягнячае бляянне. // Зроблены з шкурак ягняці. Ягнячы каўнер.