эацэ́н, ‑у,
Сярэдні аддзел палеагенавай сістэмы.
[Ад грэч. ēōs — ранішняя зара і kainós — новы.]
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuэацэ́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эацэну.