Verbum

шкла... (гл. шкло...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «шкло...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: шклавар, шклаграфія, шкларэзны.

шклава́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць шклавацца. Шклавальнасць пяску. Шклавальнасць белай гліны.

шклава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які можа шклавацца.

шклава́ны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Дзеепрым. зал. пр. ад шклаваць.

шклава́р, ‑а, м.

Рабочы шкляной прамысловасць які займаецца прыгатаваннем шкляной масы.

шклава́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шкловарэння. Шклаварная вытворчасць. // Які прызначаецца, служыць для шкловарэння. Шклаварная печ.

шклава́та, ‑ы, ДМ ‑ваце, ж.

Лёгкі цеплаізаляцыйны матэрыял са зблытаных шкляных валокнаў.

шклава́цца, шклуецца; зак. і незак.

Спец.

1. Шляхам плаўлення ператварыцца (ператварацца) у шкло.

2. толькі незак. Зал. да шклаваць.

шклава́ць, шклую, шклуеш, шклуе; зак. і незак., што.

Спец. Плаўленнем ператварыць (ператвараць) у шкло. Шклаваць пясок.

шклаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шклаграфіі. Шклаграфічны спосаб друкавання.