Verbum

гіт, ‑у, М гіце, м.

Прабег каня на кароткую адлегласць (у конна-рысістым спорце).

•••

Мёртвы гіт — прыход коней да фінішу з аднолькавай скорасцю.

[Англ. heat.]

гіта́ра, ‑ы, ж.

Струнны шчыпковы музычны інструмент з рэзанатарам у выглядзе васьмёркі і доўгім грыфам. Сяміструнная гітара. Гавайская гітара.

[Ісп. guitarra.]

гіта́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гітары. Гітарныя струны.

гітары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе на гітары.

гітары́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да гітарыст.

гі́тлеравец, ‑раўца, м.

Прыхільнік Гітлера, нямецкі фашыст.

гі́тлераўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гітлерызму, гітлераўца. Гітлераўская армія. Гітлераўскія полчышчы.

гітлеры́зм, ‑у, м.

Фашысцкая дыктатура ў Германіі на чале з Гітлерам (1933–1945 г.), а таксама яе ідэалогія.