гі́ра, ‑ы,
1. Металічны груз пэўнай вагі, які служыць мерай масы (вагі) пры ўзважванні прадметаў.
2. Вісячы груз, які прыводзіць у рух механізм або з’яўляецца процівагай.
гі́ра, ‑ы,
1. Металічны груз пэўнай вагі, які служыць мерай масы (вагі) пры ўзважванні прадметаў.
2. Вісячы груз, які прыводзіць у рух механізм або з’яўляецца процівагай.
гіраві́к, ‑а,
Цяжкаатлет, які займаецца гімнастычнымі практыкаваннямі з гірамі.
гіравы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да гіры, звязаны з гірай (гірамі) (у 1 знач.).
гірако́мпас, ‑а,
Компас, у якім ролю магнітнай стрэлкі выконвае гіраскоп.
гіраскапі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гіраскопа; з гіраскопам.
гіраско́п, ‑а,
Махавік (ваўчок) прыбора на свабоднай восі вярчэння, які захоўвае нязменнае становішча пры ўсякім змяненні становішча самога прыбора.
[Ад грэч. hyros — кола і skopeō — наглядаю.]
гі́рка, ‑і,
гірля́нда, ‑ы,
Кветкі і зеляніна, сплеценыя ў выглядзе шырокай істужкі.
[Іт. ghirlanda.]
гірса́, ‑ы,
Пустазелле сямейства злакавых.