Verbum

гідрасамалёт, ‑а, М ‑лёце, м.

Самалёт, прыстасаваны для пасады на ваду і ўзлёту з вады. Адзін за адным прычальваюць вельботы, садзяцца на ваду гідрасамалёты. Бяганская.

гідраста́нцыя, ‑і, ж.

Тое, што і гідраэлектрастанцыя. Калгасная гідрастанцыя.

гідраста́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Раздзел гідрамеханікі, у якім вывучаюцца законы раўнавагі вадкасцей, а таксама законы раўнавагі апушчаных у іх цел.

гідрастаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гідрастатыкі. Гідрастатычны ціск.

гідрасфе́ра, ‑ы, ж.

Водная несуцэльная абалонка Зямлі, якая складаецца з акіянаў, мораў, рэк, азёр і грунтовых вод.

гідра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Прадукт далучэння вады да неарганічных і арганічных рэчываў.

[Ад грэч. hýdōr — вада.]

гідрато́рф, ‑у, м.

Спосаб распрацоўкі залежаў торфу пры дапамозе гідрамеханізацыі.

гідратурбі́на, ‑ы, ж.

Турбіна, якая прыводзяцца ў рух сілай патоку вады; вадзяная турбіна.

гідраты́пія, ‑і, ж.

Спец. Фатаграфічны метад вырабу каляровых адбіткаў пры дапамозе водарастваральных фарбавальнікаў.

[Ад грэч. hýdōr — вада і týpos — адбітак.]

гідратэрапі́я, ‑і, ж.

Тое, што і водалячэнне. Кабінет гідратэрапіі.