Verbum

гідрафло́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Паветраны флот, які складаецца з гідрасамалётаў.

гідрафо́н, ‑а, м.

Прыбор для прыёму гукавых хваляў, якія ўзнікаюць і распаўсюджваюцца ў вадзе.

[Ад грэч. hýdōr — вада і phōnē — гук.]

гідрахі́мія, ‑і, ж.

Навука аб хімічным саставе вод, якія ўтвараюць гідрасферу, і метадах іх даследавання.

гідраэлева́тар, ‑а, м.

Спец. Водаструменная помпа для пад’ёму і перамяшчэння па трубаправодзе вадкасцей і разрэджанага грунту.

гідраэлектраста́нцыя, ‑і, ж.

Электрычная станцыя, якая выпрацоўвае электраэнергію, скарыстоўваючы сілу падаючай вады (скарочана ГЭС).

гідраэлектры́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да выпрацоўкі і выкарыстання энергіі гідраэлектрастанцыяй. Гідраэлектрычная станцыя.

гідраэнерге́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Галіна энергетыкі, звязаная з выкарыстаннем энергіі вады для выпрацоўкі электраэнергіі на гідраэлектрастанцыях.

гідраэнергеты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гідраэнергетыкі. Гідраэнергетычныя даследаванні.

2. Які мае адносіны да воднай энергіі. Гідраэнергетычныя рэсурсы краіны.

гідро́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне гідраграфіі.

гідро́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне гідралогіі.