Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для ачысткі чаго‑н. Ачышчальная машына.

2. перан. Які прыносіць дараванне, ачышчэнне. За актам ачышчальнай помсты пачалося канчатковае прасвятленне Тварыцкага. Перкін.

ачы́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ачысціць.

ачышча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ачысціцца.

2. Зал. да ачышчаць.

ачышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ачысціць.

ачышчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачышчаць — ачысціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ачышчацца — ачысціцца.

ачэ́п, ‑а, м.

Верхняе бервяно ў прадоўжнай сцяне пабудовы, на якое ставяцца кроквы.

ачэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ачапіць.

ачэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ачапіць.

ачэ́рнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ачарніць.

ачэ́саны,

гл. ачасаны.