Verbum

крэ́ндзель, ‑я, м.

Вітая здобная булка, якая звычайна нагадвае па форме лічбу 8.

крэ́ндзельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэндзеля. Крэндзельнае цеста.

крэ́ніцца, ‑ніцца; незак.

Нахіляцца набок (пра судна, самалёт).

крэ́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Нахіляць набок (судна, самалёт).

крэно́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вызначэння вугла крэну судна.

[Ад гал. krengen — класці судна на бок і metréō — вымяраю.]

крэо́л, ‑а, м.

1. Патомак першых іспанскіх і партугальскіх каланізатараў у Лацінскай Амерыцы.

2. Чалавек, які паходзіць ад шлюбу іспанцаў з індзейцамі, рускіх з алеутамі і інш.

[Фр. créole ад ісп. criollo.]

крэо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Жан. да крэол.

крэо́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэола, крэолаў, належыць ім. Крэольскае паселішча.

крэп, крэпу, м.

1. Шаўковая або шарсцяная тканіна з шурпатай паверхняй, вытканай асобым чынам.

2. Празрыстая гафрыраваная тканіна чорнага колеру, а таксама жалобная павязка з яе.

[Фр. crêpe.]

крэ́павы, ‑ая, ‑ае.

Пашыты, зроблены з крэпу. Крэпавая сукенка.