Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

шкля́рус, ‑у, м., зб.

Род буйнога бісеру ў выглядзе рознакаляровых кароценькіх трубачак са шкла, якія нанізваюцца на нітку. Упрыгожыць сукенку шклярусам.

шкля́руснік, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе ўпрыгожанні са шклярусу.

шкля́русніца, ‑ы, ж.

Жан. да шкляруснік.

шкля́русны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шклярусу. // Зроблены са шклярусу; упрыгожаны шклярусам. Шклярусныя ўпрыгажэнні. // Які мае адносіны да вырабу шклярусу, да работ са шклярусам. Шклярусная майстарня.