Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

жаўцяго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які садзейнічае выдзяленню жоўці ў кішэчнік (пра лекавыя сродкі).

жаўця́к, ‑у, м.

Абл. Жоўты пясок. Некаторыя [з акопаў] пазарасталі травой, іншыя проста пазасыпаліся ігліцай, і жаўцяк на дне іх пацямнеў. Ермаловіч.

жаўця́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Жоўтая фарба. Анілінавая жаўцянка.